Część badaczy uważa, że pochodzenie SDS wywodzi się z hieroglifów we wnętrzu piramidy, które dawały użytkownikom różnych chemikaliów informacje o tym jak bezpiecznie z nich korzystać, itp. W XIX wieku chemicy rejestrowali środki ostrożności, itp. i udostępniali je swoim klientom. W XIX wieku chemicy rejestrowali środki ostrożności itp. i udostępniali je swoim klientom. Na początku XX wieku Publiczna Służba Zdrowia i inne podmioty udostępniły karty bezpieczeństwa chemicznego. W latach czterdziestych XX wieku Stowarzyszenie Chemików Wytwórców Chemikaliów (prekursor dzisiejszego Stowarzyszenia Producentów Chemikaliów) dysponowało serią kart dostępnych na produktach chemicznych. W latach 50-tych XX wieku firma Dow Chemical opublikowała artykuł w czasopiśmie higieny przemysłowej, w którym opisała swój program SDS w swojej firmie. Z punktu widzenia przepisów amerykańskich, pierwsze wymogi zostały przyjęte pod koniec lat 60-tych w przemyśle morskim. W 1983 roku były one wymagane przez OSHA w przemyśle wytwórczym - później zostały rozszerzone na wszystkich pracodawców w 1987 roku. SDS są również wymagane w Europie, Kanadzie i Australii, a obecnie prowadzone są międzynarodowe działania mające na celu wprowadzenie zharmonizowanego międzynarodowego podejścia do tych wymogów.
